Variety is the spice of life – oftewel afwisseling maakt het leven interessant! Ook paarden vinden het vaak fijn om eens buiten de grenzen van hun vertrouwde horizon te kijken. Wandelen met je paard is een fijne manier om samen de omgeving te verkennen en jullie band te versterken. Lees verder voor een paar fijne wandeltips om jullie wandelingen leuk en afwisselend te houden!
Samen wandelen kan niet alleen je paard, maar ook jou helpen om fit te blijven. Als je toch het voornemen had om te gaan sporten, waarom niet samen met je paard gaan joggen? Zelf beperk ik mijn work-outs graag tot het rondzeulen met een volle kruiwagen. Alleen wanneer mijn pony zin heeft om een sprintje te trekken, wil ik dat wel bij kunnen houden!
Maar wandelen heeft nog meer voordelen. Het kan veel meer inhouden dan simpel rechtuit lopen. Door tijdens de wandeling gebruik te maken van je omgeving, kun je je paard op verschillende manieren trainen, zowel fysiek als mentaal.
De buitenwereld is ideaal om je paard te helpen meer bewust te worden van zijn lichaamsgebruik op manieren waar de bak niet tegenop kan. Heuveltjes lopen, bomen slalommen, plassen doorlopen en verschillende ondergronden. Ook wanneer je geen mooi bos voor de deur hebt, is er altijd wel een dijk, grindpad of boomstronk die als vrijheidsdressuurblok in te zetten is te vinden.
Ook mentaal is er buiten meer dan genoeg uitdaging te vinden voor je paard! Naast dat paarden het vaak heerlijk vinden om te proberen die horizon dichterbij te halen en naar buiten gaan dus een verrijking voor ze is, kan het ook wel eens spannende uitdagingen met zich meebrengen. Varkens, zwaar verkeer, een opgestoken paraplu..
Komen jullie dit soort uitdagingen tegen, dan is het belangrijk dat je de lichaamstaal van je paard goed begrijpt en signalen van stress herkent. Voor mij is het weten hoe je op een situatie in kunt spelen als een paard spanning vertoont een voorwaarde om naar buiten te kunnen gaan. Ook wanneer een paard niet (volledig) verkeersmak is, is het belangrijk om niet meteen een complete wandeling te gaan maken in de hoop dat het goed gaat. Gun jezelf en je paard de tijd om jullie comfortzone stapje voor stapje op te rekken.
Wil je graag meer leren over hoe je veilig buiten kunt wandelen met je paard? Zou je dit graag op buitenrit willen, maar is dat nu alleen een mooie droom? Met Effectief Trainen help ik je stap voor stap wanneer je paard bijvoorbeeld niet graag alleen op pad gaat of schrikkerig is buiten. Stuur me een bericht met het verhaal van jouw paard zodat we de eerste stap op jullie wandelpad kunnen gaan zetten!
In mijn vorige blog heb ik uitgelegd waarom ik voedselweigeren nooit aanleer aan paarden wanneer zij geïntroduceerd worden in het trainen met voerbeloningen. Ik werk liever met de oefening rustig wachten. Vandaag leg ik je uit waarom dit een beter alternatief is!
Trainen van mind én body
Rustig wachten wordt ook wel beleefdheid, SSFF of standing still facing forward genoemd. Dit is van de belangrijkste basis oefeningen bij het clickertrainen. Ik vind het zelfs meer dan een basisoefening, omdat het uiteindelijk een vast ritueel voor je paard gaat worden dat terugkomt bij het starten van iedere oefening. Je legt bij het rustig wachten het paard namelijk uit wat hij moet doen wanneer er even niets gebeurd tijdens het trainen. Je paard leert om rustig te wachten en dat dat voer dan vanzelf wel een keer komt. Hierbij let je ook op zijn lichaamshouding en gemoedstoestand. Je paard staat er dan niet alleen ontspannen bij, maar ís ook echt ontspannen.
Trainen met beloningen betekend plezier voor paard én eigenaar. Maar het is wel belangrijk een goede basis te leggen met het oefenen van rustig wachten.
Set it up for succes
Voedselweigeren is vooral in de aan leerfase erg lastig voor het paard. Het moet dan een mentale beslissing maken om het getoonde voer niet aan te nemen. Vaak is het paard niet in staat die beslissing te maken, omdat het tot dan toe altijd gewend is geweest rechtstreeks op eten af te gaan. Bij rustig wachten wordt er ook gewerkt met voer, maar dit wordt pas getoond wanneer het paard de beloning al verdiend heeft.
Om van rustig wachten een succesvolle oefening te maken die je paard in iedere situatie beheerst, is het heel belangrijk dat je zo begint met trainen dat het paard steeds in staat is om het goede antwoord te geven. De situatie wordt zo opgezet, dat het paard al snapt dat het geen zin heeft om te gaan schooien. Je vergroot bijvoorbeeld de afstand tussen jou en je paard door achter een hek te gaan staan. Je kunt daardoor meteen beginnen met het belonen voor goed gedrag en maakt de situatie pas iets uitdagender wanneer dit goede gedrag een gewoonte is geworden voor je paard.
Samana beheerst deze oefening zo goed, dat hij ook rustig kan blijven wachten tot ik hem ga belonen terwijl er om hem heen van alles gebeurd. Foto: www.curly-horses.nl
Leren van het verleden
Je paard heeft een goed geheugen en omdat voedsel zo belangrijk voor hem is, zal hij teruggrijpen op de manieren die eerder gewerkt hebben om voer te krijgen. Of dit nu aan jouw jaszak snuffelen is of een beentje mooi in de lucht houden, vanaf nu gelden er andere regels! Er komt alleen een beloning na de klik en de klik komt alleen maar bij het gedrag dat jij graag wilt zien van je paard. Wees je ervan bewust dat jij de situatie in de hand hebt. Als jouw paard gedrag vertoond wat je niet fijn vind, wil je hem daar geen beloning meer voor geven. Het is dus aan jou om hem te leren dat het nieuwe, beleefde gedrag veel sneller tot een beloning leidt.
Succesvol starten met rustig wachten
Het kan even duren voordat je paard deze omslag naar beleefd gedrag maakt, vooral wanneer je hem in het verleden lukraak wat beloningen hebt gegeven zonder duidelijk signaal. Heb dan geduld en hou steeds dezelfde regels aan. Heb er vertrouwen in dat je paard in de toekomst wel de goede keuze zal maken om rustig te gaan staan voor een beloning. Want hij zal doen, waar jij hem voor beloont!
Ben jij bezig met het werken met voedsel beloningen merk je dat je paard soms toch wil gaan bedelen? Of schrikt het je juist af omdat je bang bent dat je paard onbeleefd wordt en gaat schooien? Ik wil je gerust stellen. Het is heel goed mogelijk om zonder enige vorm van bedelgedrag met voedselbeloningen te werken. Wel is het belangrijk je goed te verdiepen in hoe een paard leert en hoe je gedrag af- en aan kunt moedigen. Dit gaat het snelste door een aantal lessen in clickertraining te nemen. Kies bijvoorbeeld een tienrittenkaart voor privéles in clickertraining om vlot op weg geholpen te worden. Meer informatie over hoe ik je kan begeleiden vind je hier.
Als je wilt beginnen met vrijheidsdressuur, is een van de eerste oefeningen die aangeraden worden om te doen vaak het voer weigeren. Hierbij hou je de beloning in een (open) hand voor de neus van je paard en vraag je hem om juist van je hand weg te gaan om een beloning te krijgen. Bij Effectief Trainen maak ik geen gebruik van voedsel weigeren in de basistraining en in deze blog wil ik je uitleggen waarom dat zo is. In de volgende blog zal ik ook behandelen welke oefening je beter als alternatief kunt trainen.
Voedsel weigeren is voor gevorderden
Voedsel weigeren is een oefening die veel zelfbeheersing van je paard vraagt. Als je bent nog helemaal aan het begin van het werken met voedsel als beloning staat, is de manier waarop jouw paard tot nu toe heeft geleerd dat er iets lekkers komt waarschijnlijk door met zijn neus aan jouw zakken te zitten en naar je hand te gaan wanneer daar voer in zichtbaar is. Hoe vaker hem dat in het verleden iets heeft opgeleverd, hoe groter de kans is dat hij dat zal proberen te herhalen tijdens het aanleren van voedsel weigeren. Maar dat is juist wat je niet wilt aanmoedigen!
Als beginnende trainer kan het lastig zijn om om te bepalen hoe je voedsel weigeren goed kunt aanleren. Bij het werken met voedselbeloningen zijn een goede timing en het maken van de juiste stappen erg belangrijk. Maar dit zijn vaardigheden die je gaandeweg moet ontwikkelen, waardoor je beter eerst met andere basisoefeningen kunt beginnen.
Bijten met voedselweigeren is geen respect issue
Een paard is steeds bezig om te kijken welk gedrag hem iets fijns oplevert en wat hij beter niet meer kan herhalen. Je paard heeft waarschijnlijk al jarenlang heeft geleerd dat de snelste manier om iets lekkers te krijgen of er in ieder geval bij in de buurt te komen is door te schooien. Dit gedrag zit dus goed opgeslagen in zijn hersenen. Het is dus lastig voor hem om na zoveel jaren zo op jouw handen het gefocust te zijn, dat nu ineens niet meer te mogen doen. Dat hij schooit of bijt komt niet doordat hij jou niet respecteert, maar juist door eerdere ervaringen met mensen die hem wel beloond hebben voor ongewenst gedrag.
Vaak leren onze paarden al jong om op onze handen of zakken te focussen omdat dit het lekkers dichterbij brengt. Dit betekend niet dat je paard je niet respecteert, hij doet gewoon wat hem in het verleden het meeste heeft opgeleverd! Let dus op wat je je paard aanleert. Op de foto Alano en Shanti van www.curly-horses.nl
Voedselweigeren maakt het verleidelijk om straf te geven
De verleiding voor je paard om toch het eten uit je hand te pakken kan best groot zijn ongeacht hoeveel respect hij voor jou heeft. Daarom is de kans groot dat je paard toch fouten maakt in het aanleren van het voedsel weigeren. En hoe reageer je daar dan op? Natuurlijk probeer je met vrijheidsdressuur te belonen voor wat hij goed doet, maar het wordt wel erg lastig om niet op knabbelen of bijten aan je hand in te gaan. De verleiding is dan groot om je paard te straffen of zijn bedelgedrag te ontmoedigen door druk uit te oefenen.
Is het niet veel logischer om je te focussen op wat je je paard wel wilt leren in het omgaan met voer beloningen in plaats van hem te vertellen wat hij niet moet doen? Wanneer je hem dat met een eenvoudigere oefening uitlegt, zorg je ervoor dat je hem steeds kunt vertellen dat hij het goed doet zodat het trainen echt een leuke ervaring voor hem is. Hij hoeft dan niet bang te zijn voor straf om dat hij een (begrijpelijke) fout maakt.
Voedselweigeren heeft beperkt nut voor het succesvol aanleren van gevorderde vrijheidsdressuur oefeningen
Hoe logisch is het voor je paard om toch achter je hand met voer aan te gaan wanneer je een oefening zoals de klassieke buiging aan gaat leren met lokken? Je paard zal niet twijfelen of hij wel aan het voer mag komen en proberen je hand te volgen. Het voedsel weigeren heeft hierbij dus geen nut gehad voor het beleefd met voer omgaan bij andere oefeningen. En door te gaan werken met lokken, werk je wat je hebt bereikt met voedsel weigeren misschien juist wel tegen.
Bij andere aanleermethoden dan lokken, haal je het voer pas uit je voertasje of jaszak wanneer de oefening afgelopen is. Je staat dan niet met je hand met voer erin te wachten tot je paard de oefening voldoende heeft uitgevoerd voor een beloning. Dus ook hiervoor heeft voedsel weigeren weinig nut. Zeker wanneer je met een beloningssignaal zoals een clicker werkt, weet je paard dat er toch geen eten uit je hand komt voor jij dat hebt gezegd.
Het paard zou als alternatief kunnen proberen aan je jaszakken te gaan schooien, maar op dat moment kun je niet ineens voedsel weigeren inzetten. Dan zou je je paard leren dat het startknopje voor de oefening voedsel weigeren is om aan je jaszakken te snuffelen. Ook heeft je paard bij het voedsel weigeren alleen een link gelegd tussen niet aan je hand zitten en beloond worden, maar niet tussen niet aan je zakken zitten en beloond worden.
Het alternatief voor voedselweigeren Als je naar aanleiding van deze blog besluit toch nog niet aan de slag te gaan met voedselweigeren, wat kun je dan doen? Je moet toch een manier hebben om je paard uit te leggen dat hij niet moet bedelen. Als alternatief voor voedselweigeren maakt ik gebruik van de oefening beleefdheid, een van de belangrijkste basisoefeningen van het clickertrainen. In mijn volgende blog lees je wat beleefdheid is en waarom het zo’n goed alternatief is voor voedsel weigeren!
Swa heeft niet door voedsel weigeren, maar door clickertraining en de oefening beleefdheid geleerd om rustig te wachten tot de beloning naar hem toe komt.
Deze blog is ook verschenen op www.horsefitshop.nl.
“Good, better, best. Never let it rest. Until your good is better and your better best.” Misschien heb je deze quote van wel eens voorbij zien komen. Het is een van de gezegdes die mij inspireren om een steeds betere paardentrainer te worden. Want hoe beter ik wordt in het aanleren van oefeningen aan mijn paard, hoe beter mijn paard in staat is om te begrijpen wat ik van hem wil. In deze blog wil ik daarom een aantal principes van clickertraining met je delen die jou kunnen helpen om je paard beter te trainen.
Oefen je timing
Bij clickertraining is het erg belangrijk om een goede timing te hebben. Met het klikgeluid van de clicker geef ik het exacte moment aan waarop het paard de oefening vertoont die ik wil zien. Stel je voor dat ik mijn paard wil leren om zijn hoeven omhoog te houden tijdens het uitkrabben. Wanneer ik pas klik wanneer hij zijn voet alweer neerzet, leer ik hem niet om zijn voet omhoog te blijven houden, maar juist om te gaan schrapen. Let ik op mijn timing en klik ik precies wanneer zijn hoef op het hoogste punt is, zal ik wel vooruitgang boeken. Ook wanneer je je paard oefeningen aanleert met het principe van wijken voor druk is timing erg belangrijk. Door op het juiste moment los te laten, is het voor je paard duidelijk wat de bedoeling is en zo voorkom je frustratie.
Manage de omgeving van je paard
Wanneer een paard steeds schrikt van bakkabouters of op wedstrijd veel minder presteert dan thuis, is onze eerste neiging meestal om ons paard de schuld te geven. Maar door de jaren heen heb ik geleerd dat eerst naar mijzelf kijken mijn training uiteindelijk veel sterker maakt. Stel jezelf de vraag: ‘Wat kan ik op dit moment veranderen om mijn paard te helpen beter te presteren?’
Realiseer je ook dat een paard context gebonden leert. Dit houdt in dat wanneer je een oefening aanleert, het paard niet alleen bezig is met het onder de knie krijgen van de beweging, maar deze ook koppelt aan de omgeving waarin hij op dat moment is. Wanneer factoren veranderen, zoals de omgeving en de positie waar jij je bevind ten opzichte van je paard, snapt hij niet altijd dat je nog steeds om dezelfde oefening vraagt. Wanneer je bijvoorbeeld altijd in de longeercirkel longeert met een zweep in je hand, hoeft het je niet te verbazen wanneer je paard niet meer snapt wat hij moet doen als je een keer besluit te longeren in de rijbak zonder een zweep. Hij heeft in deze specifieke omgeving gewoon nog niet geleerd wat de bedoeling is. Je kunt hiermee omgaan door verandering in de training geleidelijk in te voeren: één verandering tegelijkertijd. Nieuwe stappen voer je pas in, wanneer je paard aan de voorgaande stap gewend is.
Raakt mijn paard afgeleid tijdens het trainen, dan is het mijn taak om te kijken wat ik kan veranderen om hem te helpen zich weer op de oefening te focussen. Foto: www.curly-horses.nl
Stel een trainingsplan op
Bij het maken van een trainingsplan denken we meestal aan het een schema voor het fysiek opbouwen van longeren of lange afstand rijden. Met zo’n trainingsschema kun je voorkomen dat je te hard van stapel gaat en houd je rekening met de tijd die je paard nodig heeft om te herstellen van een zware inspanning. Maar ook voor het in begrijpelijke stappen opbouwen van een oefening is het erg behulpzaam om een trainingsplan te maken.
In zo’n ‘mentaal’ trainingsplan kun je beschrijven hoe de oefening eruit moet gaan zien wanneer het paard deze helemaal kan. Je bedenkt vervolgens welke stappen er nodig zijn om daar te gaan komen. Hoe meer stappen je kunt bedenken, hoe beter! We zijn namelijk geneigd om te snel te gaan bij het aanleren van een oefening. Maar juist wanneer je in kleine stappen werkt kun je het snelst vooruitgang maken. Je paard zal beter doorhebben wat je van hem vraagt en daardoor gemotiveerder zijn.
Om succesvol te kunnen presteren met je paard op een evenement of wedstrijd, moet hij niet alleen de oefeningen zelf uitstekend beheersen, maar deze ook in een vreemde omgeving kunnen uitvoeren.
Heeft jouw paard moeite met netjes naast je lopen? Zou je hem graag willen leren om vlot en rustig te trailerladen, misschien zelfs terwijl jij buiten de trailer blijft staan? Of ben je bezig met carrot stretches maar is je paard meer gefocust op die wortel dan op de oefening waar jullie mee bezig zijn? Bij al deze voorbeelden kun je gebruik maken van een target om je paard te leren wat je van hem wilt. In dit artikel leg ik je uit wat target training is en hoe het inzetten van een target jullie training verbeterd!
Wat is targetten?
Het targetten, oftewel het aanraken van een voorwerp op commando, is een van de basisoefeningen van clickertraining. Voorwerpen die vaak als target worden gebruikt, zijn een pion en een targetstick (een balletje op een stok). Ook kun je je hand als target gebruiken (heel handig als je paard bij je moet komen maar je hebt hem niet vast!).
Het leuke van targetten is dat je het heel veelzijdig kunt inzetten! Je kunt deze oefening bijvoorbeeld inzetten wanneer je je paard wilt leren:
Dat vreemde voorwerpen niet eng zijn, maar eigenlijk best leuk
Waar je precies wilt dat hij heen gaat, of juist waar hij moet blijven staan
Waar hij een bepaald lichaamsdeel naar toe moet bewegen tijdens een oefening zoals de travers of de Spaanse pas
De jonge Welsh Cob merrie Ravi heb ik voorbereid op trailerladen met het targetten van een pion op een ‘vreemde’ ondergrond.
Voorwaarden voor het aanleren van targetten
Om te beginnen met het gebruiken van een target in je training, is het belangrijk dat je paard weet dat er na het drukken op de clicker een voerbeloning volgt. Ook kun je aan de slag gaan met de oefening beleefdheid. Hierbij leert je paard dat hij beloont wordt voor rustig naast jou wachten en dat dit hem meer beloningen oplevert dan zijn eerste aandrang om jouw jaszakken te doorzoeken. Hierna kun je hem gaan leren dat het aanraken van de target met zijn neus ook een beloning oplevert!
Het gebruiken van target training bij andere oefeningen
Nadat je je paard het concept van het targetten hebt aangeleerd, kun je het gaan inzetten bij je training! Doe je academische rijkunst en wil je je paard de travers aanleren, dan leer je hem om de targetstick met zijn heup te targetten. Is je paard buiten bang van elk vreemd voorwerp, dan zal je merken dat hij er niet meer zo van onder de indruk is wanneer hij heeft geleerd dat deze een beloning opleveren wanneer hij ze aanraakt. Wil je je paard los op de poetsplaats laten staan, dan kun je hem leren met zijn voeten een mat te targetten. De mogelijkheden van targetten zijn zo groot als jouw creativiteit is! Niet alleen bij grondwerk, maar ook bij het rijden kun je een target inzetten. Bijvoorbeeld bij het aanleren van de teugelhulpen waarbij je de targetstick als begeleidend stuur gebruikt.
Curly hengst Samana leert de spagaat, een vrijheidsdressuuroefening, aan met behulp van het targetten. (Foto: www.curlyhorses.nl)
Aan de slag met targetten Heb je inmiddels een idee gekregen waarvoor je een target zou willen gebruiken bij jouw paard? Super, veel plezier met trainen! Misschien weet je nog niet zo goed hoe je deze oefening gaat uitleggen aan je paard of wil je begeleiding bij het maken van een trainingsplan voor het gebruiken van het targetten. Effectief Trainen kan jou hierbij helpen! In een les clickertraining kan ik jou bijvoorbeeld instructie geven in:
De juiste technieken en timing bij target training
Hoe je ervoor zorgt dat jouw paard alleen op commando de target aanraakt
Hoe je een plan voor het succesvol aanleren van een oefening met behulp van de target maakt en uitvoert
Stuur me vrijblijvend een berichtje om te informeren wat ik voor je kan betekenen of kijk hier voor meer informatie!
Een trainingsproject met Gelderse merrie Myrtle! Deze oefening vroeg wel om wat vaardigheid, maar ze is er aardig goed in geworden. Als je goed kijkt, zie je dat ze zelf kan aangeven wanneer ze verder wil met de volgende oefening door de pion aan te raken met haar neus.
Clickertraining is een mooie trainingsmethode die veelzijdig inzetbaar is. Ook wanneer je nog maar net begonnen bent met clickertraining, kun je al aan de slag met de problemen die je tegenkomt in de omgang met je paard.
Winnie raakte in paniek wanneer er iets over haar hoofd ging
Daar is het bovenstaande filmpje een mooi voorbeeld van. Winnie, het paard waar het in dit filmpje om gaat, raakt normaal gesproken erg in paniek wanneer er iets over haar hoofd gaat. Daarom heb ik haar verzorgster aangeraden om aan de slag te gaan met clickertraining. Na het doen van een aantal basisoefeningen zoals leren dat na de klik van de clicker iets lekkers komt en targetten was het concept van clickertraining goed duidelijk voor Winnie.
Hierna is haar verzorgster ook meer oefeningen gaan doen om te werken aan haar angsten zoals het aanraken van haar hoofd en het lopen over vreemde ondergronden. In de les zijn we uitgebreid verder gegaan met het werken aan de kopschuwheid met het maken van een trainingsplan om Winnie te laten wennen aan vreemde voorwerpen rond haar hoofd. Misschien vraag je je af wat een ring tegen het hoofd van een paard leggen te maken te heeft met bijvoorbeeld het omdoen van een halster, maar dit is juist een stap op weg naar meer vertrouwen! Door deze oefening te herhalen met allerlei verschillende voorwerpen, begint Winnie zich te beseffen dat het best meevalt wanneer er iets naar haar hoofd toe komt.
Doordat er een commando wordt gebruikt, is het voor Winnie beter te voorspellen wat er gaat gebeuren. En het allermooiste is nog wel dat Winnie tijdens het hele trainingsproces de keuze heeft om weg te lopen wanneer het haar te veel zou worden. Ze leert dat ze controle heeft over de spannende situatie en begint zelfs haar hoofd naar de ring toe te draaien zodat de oefening gestart kan worden!
Anderhalve maand na het maken van dit filmpje is het vertrouwen van Winnie in het aanraken van haar hoofd en oren nog verder gegroeid en wordt er inmiddels gewerkt met de teugels over haar hoofd heen om de hals te leggen, iets wat eerder echt niet mogelijk was.
Bambi liet zijn voorpluk niet borstelen
Bambi vond het vervelend als zijn hoofd en met name zijn oren aangeraakt werden. Natuurlijk is het wel zo handig als hij makkelijk gehalstert kan worden en hij zijn hoofd en voorpluk laat borstelen.
Toch geven de eigenaresse en ik Bambi de tijd die hij nodig heeft. Waar nodig, knippen we het proces op in delen. Zo heb ik de eerste tijd het kopstuk van het halsteren nooit direct over Bambi’s oren geschoven, maar het altijd losgegespt, over zijn nek gelegd en dan pas weer vastgegespt. Zou ik het halsteren op een normale manier doen, dan had ik Bambi’s reactie om zijn hoofd terug te trekken extra in stand gehouden.
Hoe ga je er mee om als je paard kopschuw is?
In deze video zie je een voorbeeld. Ik ben hier aan het werk met trainingspaard Bambi. Bambi vond het vervelend als zijn hoofd en met name zijn oren aangeraakt werden. Natuurlijk is het wel zo handig als hij makkelijk gehalstert kan worden en hij zijn hoofd en voorpluk laat borstelen.
Toch geven de eigenaresse en ik Bambi de tijd die hij nodig heeft. Waar nodig, knippen we het proces op in delen. Zo heb ik de eerste tijd het kopstuk van het halsteren nooit direct over Bambi’s oren geschoven, maar het altijd losgegespt, over zijn nek gelegd en dan pas weer vastgegespt. Zou ik het halsteren op een normale manier doen, dan had ik Bambi’s reactie om zijn hoofd terug te trekken extra in stand gehouden.
Ook het borstelen van de voorpluk heb ik zo in stapjes opgedeeld. In de video zie je een van de eerste keren dat ik Bambi leerde om zijn hoofd naar mijn uitgestoken handen te brengen. Dit deed ik door middel van shaping, in kleine stapjes toewerken naar het uiteindelijke gedrag. Ik begon met Bambi te belonen wanneer zijn hoofd schijnbaar toevallig in mijn richting kwam.
Een paar maanden verder is Bambi een stuk meer vertrouwt met handelingen rondom zijn hoofd! Vorige week had ik een nieuwe doorbraak, waarbij ik zijn voorpluk even mag doorkammen met de manenkam. Door alle stap in rust te nemen en nooit harder te gaan dan Bambi aankan, begint hij de oefeningen rondom zijn hoofd leuk te vinden. Heel mooi was toen hij ontdekte dat hij kon vragen om zijn hoofd te laten kriebelen😊
Heb jij met je paard moeten werken aan aanrakingen van zijn hoofd? Ook als je hier mee bezig bent, comment en wie weet kan ik je verder helpen met een suggestie voor de volgende stap in jullie training!
Ook het borstelen van de voorpluk heb ik zo in stapjes opgedeeld. In de video zie je een van de eerste keren dat ik Bambi leerde om zijn hoofd naar mijn uitgestoken handen te brengen. Dit deed ik door middel van shaping, in kleine stapjes toewerken naar het uiteindelijke gedrag. Ik begon met Bambi te belonen wanneer zijn hoofd schijnbaar toevallig in mijn richting kwam.
Een paar maanden verder is Bambi een stuk meer vertrouwt met handelingen rondom zijn hoofd! Vorige week had ik een nieuwe doorbraak, waarbij ik zijn voorpluk even mag doorkammen met de manenkam. Door alle stap in rust te nemen en nooit harder te gaan dan Bambi aankan, begint hij de oefeningen rondom zijn hoofd leuk te vinden. Heel mooi was toen hij ontdekte dat hij kon vragen om zijn hoofd te laten kriebelen, een grote stap naar wederzijdse communicatie!
Zou jij ook je paard willen helpen om geen stress meer te hebben wanneer zijn hoofd wordt aangeraakt?
Neem vrijblijvend contact met mij op voor een kennismakingsgesprek zodat ik je op weg kan helpen!
Op zaterdag 7 oktober was Effectief Trainen aanwezig op de Kinderdierendag van kinderboerderij De Oude Hofstede. Een gezellige dag die in het teken stond van plezier voor kinderen én dieren! Niet alleen waren Janine Nicolai en ik aanwezig om clickertraining voor paarden te promoten, maar waren er ook clickertrainers voor honden en konijnen aanwezig. Super!
’s Ochtends heb ik een demo clickertraining gegeven met de shetlandpony’s van de kinderboerderij, Wilma en Sophie. Dit was hun eerste kennismaking met clickertraining. De pony’s waren wat onder de indruk waren van de afgezette trainingsruimte dus het clickeren kon meteen toegepast worden om hen te laten zien dat het allemaal wel mee viel. Het interessante was dat pony Wilma, die bekend staat als wat terughoudender dan Sophie, het snelste doorhad wat de bedoeling was van de targetstick. De kinderen waren hierbij om de beurt enthousiaste assistentes!
’s Middags kwam ook Swa een kijkje nemen op de markt! Naast veel geknuffel hebben we ook wat van zijn trukendoos laten zien! Ik deed het kusje geven op commando en het apporteren voor met hem, waarna de kinderen een voor een dit ook konden doen. Swa bleek een enthousiaste charmeur te zijn! Uiteraard kon ik het als clickertrainster vervolgens niet laten om een rondje door de speeltuin te maken met mijn pony.
Voor paard én trainer moet de training belonend zijn!
Ik maak graag de training van mijn pony zo belonend mogelijk, maar hoe leuk maak ik het eigenlijk voor mezelf? Toen ik bij de nieuwsbrief van Sandra van Hippologic de ‘Track your Training Days’ kalender ontving, leek het me meteen leuk om dit te gaan uit proberen. Dit is dus geen gewone maandkalender, maar een waarin je per dag dat je je paard getraind hebt, jezelf kunt belonen door die dag af te vinken. Hoe leuk is dat?
Nou, best wel erg leuk en motiverend ontdekte ik! Normaal ben ik niet zo goed in dingen lang volhouden. Maar nadat ik de kalender van mei had geprint en aan de muur boven mijn bureau had gehangen, keek ik er al na elke training met mijn pony Swa naar uit om een mooi groen vinkje te plaatsen. Zo zag mijn kalender er aan het einde van de maand uit:
Ik leerde ook een paar dingen van het bekijken van mijn ingevulde trainingskalender:
Dinsdag is mijn favoriete dag om te trainen! Daar ga ik goed gebruik van maken. Blijkbaar heb ik op dinsdag vaker tijd dan op andere dagen, dus kan ik ook wat bewuster nadenken over wat mijn trainingsdoelen zijn die dag en mijn trainingssessie extra goed voorbereiden.
Meestal heb ik de dagen dat ik ‘alleen’ naar buiten ging en niet in de paddock aan horse agility of vrijheidsdressuur met mijn pony heb getraind niet afgevinkt. Maar eigenlijk ben ik toch altijd mijn pony aan het trainen, ook wanneer we een buitenrit maken? We zijn dan bijvoorbeeld veel bezig met op commando gras eten. Niet te streng tegen mezelf zijn, zoiets telt ook als een officiële trainingsdag!
Mijn weekendpatroon: veel tijd, weinig getraind. Eén van de weekenden bracht ik bij mijn ouders door, goed excuus. Maar ik ga me voortaan wel voornemen om in elk geval op zaterdag een korte trainingssessie met Swa te doen. Hoe meer herhaling, hoe sneller onze vooruitgang zal zijn.
Mijn conclusie: na een maand voelt het als een sport om in juni nog meer vinkjes op mijn trainingskalender te laten verschijnen! Ik vind de trainingskalender van Hippologic een goed idee en wil er mee blijven werken. Als je uit wilt proberen of deze tool voor jou ook zou werken bij het regelmatig trainen van je paard, lees dan deze blog van Sandra van Hippologic waar je de uitleg van de kalender vind en een link om je in te schrijven voor haar nieuwsbrief waar je de ‘Track your Training Days’ kalender bij cadeau krijgt.
Muziek is een belangrijk deel van ons leven en sommige mensen kunnen zelfs niet zonder. Maar heb je je wel eens afgevraagd of paarden iets met muziek hebben en of ze misschien zelfs muzikaal zijn?
Een tijdje geleden bekeek ik een aflevering van de Universiteit van Nederland, waarin muziekwetenschapper Henkjan Honing antwoord geeft op de vraag of dieren muzikaal zijn. Ik zou uit mezelf niet over dit onderwerp nagedacht hebben. Maar stel nu dat onze paarden iets met muziek hebben en we zouden dat in hun voordeel kunnen gebruiken, dat zou toch mooi zijn?
Er zijn verschillende voorbeelden in de paardenwereld van het inzetten van muziek om paarden te helpen. Renpaarden gaan sneller rennen door het dagelijks beluisteren van muziek en pony’s lijken kalmer te worden van country dan van jazz. Maar of het daarvoor nu nodig is een koptelefoon in de oren van je paard te stoppen? Ik vind het belangrijker het paard goed te trainen op wedstrijdsituaties en omgevingsfactoren die stress kunnen opleveren. Zo leer je het dier hoe het kan omgaan met de stress. Het gebruik van een koptelefoon klinkt meer als het overschaduwen van prikkels die stress opleveren en niet als een daadwerkelijke oplossing voor stress.
Het is dus wel duidelijk dat paarden reageren op muziek. Maar hebben ze ook muzikaal gevoel? In zijn college legt Henkjan Honing uit dat een belangrijke maatstaf voor muzikaliteit het reageren van de hersenen op een bepaalde maat is. Hoor je geen beat waar je er één had verwacht, dan zijn er pieken in de hersengolven waar te nemen en kan er gezegd worden dat er sprake is van ritmegevoel. Honing vertelt dat het bijzondere is, dat dit gevoel voor de maat wel bij baby’s aanwezig bleek te zijn, maar niet bij rhesus apen. Apen lijken veel op de mens, maar zijn blijkbaar niet in staat een muzikaal ritme waar te nemen.
Als apen al geen ritmegevoel hebben, zou je niet verwachten dat andere diersoorten die minder op de mens lijken dit wel hebben. Maar verrassend genoeg blijkt er wel muzikaal gevoel te zijn bij kaketoe Snowball! Hij gaat helemaal los wanneer hij muziek hoort. Hij heeft ritmegevoel, maar het dansen wat hij doet, is wel versterkt doordat hij merkte dat hij er aandacht door kreeg van mensen. Niet alleen Snowball, maar ook zeeleeuw Ronan kan na enige training netjes op de maat headbangen. Daarnaast heeft ze echt ritmegevoel doordat ze zich kan aanpassen aan muziek met een andere maat. Wetenschappers dachten eerst dat ritmegevoel alleen voorbehouden was aan diersoorten die in staat zijn om zelf geluiden na te bootsen in verschillende frequenties. Maar voorbeelden zoals die van Ronan lijken dit toch tegen te spreken.
Muzikaliteit is dus niet alleen voorbehouden is aan dieren die in staat zijn zelf nieuwe geluiden te creëren, maar mogelijk hebben ook onze paarden ritmegevoel! Omdat paarden waarschijnlijk meer gefocust zijn op ritmes die niet vocaal (met geluid) zijn zoals beweging, is het wel minder voor de hand liggend dat we iets van hun ritmegevoel zullen merken. Bij zeeleeuw Ronan was er wat motivatie in de vorm van visjes nodig om haar ertoe aan te zetten haar ritmegevoel te laten zien. Dus wie weet blijkt jouw paard in ruil voor een paar worteltjes ook wel zijn muzikaliteit te willen tonen!
vertoont een voorwaarde om naar buiten te kunnen gaan. Ook wanneer een paard niet (volledig) verkeersmak is, is het belangrijk om niet meteen een complete wandeling te gaan maken in de hoop dat het goed gaat. Gun jezelf en je paard de tijd om jullie comfortzone stapje voor stapje op te rekken.
